Hey iedereen,
Momenteel zitten we op de luchthaven in Singapore te wachten voor onze vlucht naar Nieuw Zeeland. Maar tegen de tijd dat jullie het lezen zullen we hopelijk in Nieuw Zeeland zitten.
Na 5 maand werd het tijd om ons hoofdstuk Azië af te sluiten en aan een nieuw te beginnen. We hebben veel gezien en gedaan en we hebben een beter beeld gekregen van hoe de mensen hier leven. Het is toch wel echt anders dan bij ons…
We hebben er echt van genoten, maar nu kijken we toch uit naar iets helemaal anders. Nieuw Zeeland gaat ons heel veel te bieden hebben qua natuur en door ons eigen busje te hebben gaan we ook alle vrijheid krijgen die we willen. Laat het avontuur maar beginnen!
Het laatste wat jullie van ons gehoord hebben is dat we ons visum moesten laten verlengen voor Thailand. En daarvoor hebben we een visarun gedaan naar Myanmar. Eigenlijk komt het er op neer dat je het land in en weer uit gaat en zo een nieuw visum krijgt.
Aangezien wij nog op Koh Tao zaten hebben we de nachtferry naar het vaste land genomen. Op de ferry hadden ze een grote slaapzaal met stapelbedden. En we hebben daar echt goed geslapen. Voor ons was het de beste verplaatsing ’s nachts geweest tot nu toe.
Eenmaal op het vaste land zijn we dan met de bus naar Ranong gegaan want daar heb je de grensovergang met Myanmar. En dan begon het: een stempel krijgen om het land uit te gaanen dan moesten we met een longtailboot de rivier over naar Myanmar. Daar moesten we dan 2 stempels krijgen voor het land in en weer uit te gaan. Dit kosten ons 10 dollar omdat je eigenlijk een visum nodig hebt voor Myanmar en dat hadden we natuurlijk niet. Gelukkig hadden we nog wat dollars over. Maar we waren vergeten hoe streng dat ze daar zijn op het hebben van nieuwe dollars… Na enige tijd wachten en veel geduld hebben, hebben ze dan toch ons briefje aanvaard. En zo konden we de longtailboot weer in om terug naar Thailand te gaan. Daar kregen we dan een nieuw visum en tot onze verbazing eentje van 30 dagen, normaal hebben wij met onze Belgische nationaliteit maar recht op 15 dagen. En zo was onze visarun goed en nog redelijk snel afgehandeld.
Hierdoor was er nog tijd om verder door te reizen naar het Khao Sok nationaal park. Daar hebben ze een van de oudste ecosystemen ter wereld.
Na een lange dag reizen waren we er goed geraakt en was er nog tijd om uit te zoeken wat we daar wilden doen.
We hebben er voor gekozen om een 2 daagse trek te doen en dan te slapen op het meer in het nationaal park. En dat was meer dan de moeite.
We werden ’s morgens met de bus afgezet aan een longtailboot. Het was ongeveer een uurtje varen tot aan onze accomodatie. Totaal geen straf want de natuur was er prachtig. Je zag overal grote krijtrotsen in het water en bergen bedekt door jungle rondom het meer. De jungle liep zo ver door tot aan de rand van het meer. We hadden prachtige uitzichten om van te genieten. En wat het helemaal af maakten was dat de zon terug scheen!! 🙂
Onze accommodatie waren eigenlijk alle drijvende kamers die aan elkaar vast lagen waardoor je echt op het meer sliep. We kregen er een basic kamer toe gewezen die meer dan goed genoeg was voor ons en we keken uit over het meer. Het uitzicht was gewoon geweldig. We waren er nog maar pas of we hadden al een duik genomen in het meer. Mega helder water en nog lekker warm ook. Vol genieten!!
In de namiddag zijn we dan naar een grot gegaan waar een rivier door stroomden. We gingen door de grot en dus ook door de rivier van de ene kant naar de andere kant van de grot wandelen. Dat was echt een hele beleving. We werden met de boot ergens aan de rand van de jungle afgezet en dan was het nog 1,5 km wandelen tot aan de ingang van de grot. Een leuke en vooral avontuurlijke wandeling. Want je moest verschillende keren een rivier kruisen maar door de hevige regenval van de afgelopen week waren de rivieren wat groter en dieper geworden dan normaal. Met als gevolg dat ik tot aan mijn kin in het water stond. Ik heb er dan ook maar gewoon door de rivier gezwommen in plaats van gewandeld. 🙂
Verder was het hele pad een groot modderbad geworden. En dat hebben mijn teva’s moeten bekopen want op een bepaald moment was ik van mijn beide schoenen de zool kwijt geraakt… En dan had ik totaal geen grip meer en gleed ik als het ware door de modder. Joris heeft mij er dan ook door moeten trekken omdat het anders geen doen was voor mij om er te wandelen.
Eenmaal aan de ingang van de grot bleek dat ook die rivier flink was gezwollen. We moesten door de rivier lopen en het enige wat we van licht hadden was onze hoofdlamp. Op sommige stukken moest ik zwemmen omdat ik niet meer kon staan in het water. En je moest ook goed uitkijken waar je stapten want je zag niet altijd even goed de stenen in het water. Sommige lagen los, andere waren dan weer glad en dan ineens werd het dieper.
En dan op een andere stuk moesten we een waterval naar boven klimmen. Het was veel spectaculairder dan we hadden verwacht waardoor we een leuke namiddag hebben gehad.
Eenmaal we uit de grot waren moesten we het hele stuk nog terug wandelen door de jungle naar de boot. Terug door de modder en de rivieren. Wanneer we terug bij onze accommodatie waren, hebben we nog wat kunnen zwemmen en kajakken op het meer.
’s Avonds zijn we dan nog op “nachtsafari” geweest. Dat hield in dat ze met de boot langs de junglerand vaarden om dieren te zien. We hebben verschillende uilen gezien maar veel bijzonders konden we niet zien aangezien de meeste dieren al sliepen.
Maar de volgende ochtend hadden we dan meer geluk. Voor het ontbijt zijn we dan nog eens langs de junglerand gaan varen. Toen hebben we verschillende apen gezien en een kleine beer.
Na het ontbijt zijn we dan nog naar een andere grot gegaan. Deze wandeling was veel minder spectaculair dan die van gisteren. Er lag zo goed als geen modder en we moesten niet door rivieren. Onderweg zijn we wel een schildpad in het wild tegen gekomen en konden we genieten van een uitkijkpunt.
Eenmaal in de grot bleek die nog echt groot te zijn en bleek dat er slangen leefden. We zijn er dan ook verschillende tegen gekomen. Daarnaast was het ook de thuis van vele vleermuizen en gigantisch grote spinnen! Dit waren de grootste spinnen die ik ooit al had gezien. Het was dus uitkijken waar je liep.
Na nog een laatste verfrissende duik te hebben genomen in het meer werden we dan door de boot terug afgezet aan de bus.
Voor ons was dit een van de hoogte punten in Thailand.
De volgende dag zijn we dan naar Krabi gegaan. Of om specifieker te zijn naar Ao nang. Daar hebben we vooral genoten van de zee en het strand. We hebben een daguitstapje naar Railey gemaakt. Dat is een schiereiland dat enkel met de boot bereikbaar is. Aan de ene kant van het eiland heb je prachtige stranden en langs de andere kant heb je de mangroves en voor de rest bestaat het schiereiland enkel uit krijtrosten. De krijtrotsen lagen ook in het water vlak voor de kust. Dit samen met de witte stranden en blauwe zee maakten er wel een prachtig plaatje van. We konden zelfs tot aan een van de rotsen zwemmen.
Het was ook daar dat ons voor het eerst de bordjes met evacuatie routes voor een tsunamie opvielen. En vaak lijden die routes dan naar een rots waar je op moet klimmen. Aangezien dat geen wandelpaden zijn hangt er een touw om je te helpen. We geloofden dat de overlevingsdrang er wel voor zou zorgen dat je boven geraakten.
De andere dag hebben we dan een snorkeltrip gedaan op de Hong eilanden. We zijn bij verschillende eilandjes gestopt om te snorkelen, maar we waren een beetje teleurgesteld omdat er niet echt koraalriffen waren waardoor je ook niet zoveel vissen zag.
Op één plaats zat er een kleine kolonie vissen waar je dan kon gaan tussen staan omdat het water daar zo ondiep was. Maar je moest wel wat opletten want Joris is 2 keer gebeten door zo’n visje. Ze zagen er schattig uit, maar dat bleken ze toch niet helemaal te zijn.
Op zich was het een leuke dag en hebben we ons geamuseerd maar we zijn er wel achter gekomen dat we zo van die tours niet meer gaan doen. We houden toch liever wat meer van onze vrijheid en bepalen het liefst zelf hoelang we ergens blijven.
We hebben een tijdje getwijfeld over welke eilanden nog wilden doen. Het oorspronkelijk plan was om nog 3 eilanden doen. Na wat opzoek werk hebben we Koh Phiphi maar links laten liggen omdat het daar vooral massatoerisme zou zijn en daar hadden we het even mee gehad.
We zijn dan maar ineens naar Koh Lantha vertrokken en dat was een van onze betere beslissing. Het was daar gewoon zalig! Hier ging nog echt een relaxte eilandsfeer. Daar waren we al even naar opzoek en nu hadden we dat eindelijk gevonden.
Na toch wel een lange zoektocht hadden we dan gelukkig nog een budget bungalow gevonden. Het was een gezellig bamboe bungalow, meer dan een matras en een koelkast kon er niet in, maar voor ons was het prima. En een groot voordeel was dat we er een brommer bij kregen.
Daar hebben we uiteraard goed gebruik van gemaakt. Want het was een groot eiland met maar een paar wegen, maar het was er heerlijk om er rond te rijden. De zon op ons gezicht en een zeebries door onze haren. We reden het hele eiland af opzoek naar alle leuke plekjes en toffe stranden.
Het leukste vond ik hier dat je nog echte ongerepte stranden had, waar nog niets op gebouwd was. Je moest dan door het bos (waar de apen in de bomen zaten) naar beneden lopen om het strand te bereiken.
En daar kon je dan rustig liggen op het strand of gaan snorkel. Want hier was het water echt helder en je had altijd wel wat rotsen in het water die dienst deden als soort rif voor de vissen. We hebben dan ook alle vissen van Nemo zien voorbij komen 🙂
Omdat we het hier zo goed vonden en we gelezen hadden dat er op Koh Lipe (dat was het derde eiland dat we nog wilden doen) heel veel afval lag op de stranden, hebben we beslist om toch op Koh Lanta te blijven. Waarom verhuizen als het ergens goed is en je het er nog niet beu bent.
Dat wilden ook zeggen dat ik op Koh Lantha mijn verjaardag heb gevierd. Ik heb echt een leuke dag gehad, maar het was vooral vreemd dat het zo warm was en dat ik mij heb moeten insmeren. Normaal is het altijd kou en hoop ik dat het sneeuwt met mijn verjaardag.
We zijn voor mijn verjaardag in de voormiddag langs verschillende duikscholen geweest om een duik voor mij vast te leggen voor de volgende dag. Want hier waren de omstandigheden veel beter en ik wilde toch ook wel eens graag in goede omstandigheden hebben gedoken.
Nadien zijn we dan naar het strand geweest en we hadden ons geïnstalleerd op de strandstoelen van een resort. Al snel bleek dat het een chique resort was want ze hadden een infinity pool en daar moesten we toch eens in gezwommen hebben. Dus zijn we stiekem om de beurt naar het zwembad gelopen en er even in gaan zwemmen. Gewoon zalig zo een zwembad!! Als je daar dan aan de rand ligt heb je zicht op het strand en de zee.
In de namiddag zijn we dan nog mijn verjaardagscadeau gaan kopen want ik heb een hangmat gekregen van Joris. Die gaat nog goed van pas komen in Nieuw Zeeland.
Op de terugweg zijn we dan nog even bij de kapper gestopt voor Joris en dan was het tijd om te apperitieve op ons terrasje. `s Avonds zijn we dan nog gezellig gaan eten op een van de restaurantjes op het strand. En zo heb ik mijn 26ste verjaardag goed afgesloten.
De volgende dag moest ik dan vroeg opstaan om te gaan duiken. Deze keer ging Joris mee met de boot en hij is daar dan gaan snorkelen.
En wat een verschil als ik nu het water in ging. Ik kon ver kijken, er waren mega veel vissen en een prachtig koraal. Overal was er wel iets te zien en we zwommen gewoon door de scholen vissen heen. De tweede duik was zelfs nog beter want dan heb ik een zeeschildpad gezien!!! Dat was echt heel cool vond ik om die zo rustig van het rif te zien eten.
Joris heeft ook veel geluk gehad tijdens het snorkel want ondanks de vele vissen en mooi koraal heeft hij ook een haai zien zwemmen. We hadden dus meer dan een geslaagde dag!!
En dan was het moment gekomen om onze rugzakken terug te maken en te vertrekken richting Malaysië om van daar door te reizen naar Singapore.
Ondanks een lange dag reizen, zijn we vlot in George Town (Malaysië) geraakt. Daar zijn we dan 2 dagen gebleven om uit te zoeken wat de goedkoopste manier was om in Singapore te geraken en om toch iets van Malaysië gezien te hebben. Oorspronkelijk stond malaysië ook op de planning. Maar momenteel was het er regenseizoen waardoor we het land links hebben laten liggen.
Het was een heel verschil om aan te komen in Malaysië. Je merkte duidelijk dat de levensstandaard daar toch wat hoger lag dan in de rest van Zuidoost Azië. Zo hield iedereen zich hier ook aan de regels en waren zaken als het openbaar vervoer prima geregeld. De westerse wereld kwam precies terug wat dichter bij, maar toch ook nog niet helemaal want ze hadden er langs de andere kant ook het overheerlijke streetfood voor twee keer geen geld.
Met de nachtbus zijn we dan naar Singapore vertrokken. Dat zou onze laatste stop zijn in Azië voor we aan een nieuw hoofdstuk beginnen in onze reis.
De busrit ging vlot want voor ik het wist was het ochtend en stonden we aan de grens met Malaysië. Als we de grenspost binnen kwamen voor onze stempel hadden we het gevoel dat we een luchthaven binnen waren gewandeld. Zo groot, gestructureerd en vooral veel volk. Gelukkig voor ons was het aanschuiven om Malaysië binnen te komen en hadden wij in no time onze stempel.
Met de bus reden we dan de brug over en kwamen we aan bij de grenspost van Singapore. Ook hier een immens gebouw maar deze was het ook voor ons aanschuiven. Ik denk dat we bijna een uur hebben aangeschoven voor onze stempel. Alles werd hier goed gecontroleerd want je kwam het land niet zomaar binnen. Als we dan buiten kwamen, vonden we onze bus niet direct en hebben we lange tijd staan wachten. Uiteindelijk bleek dat onze bus gewoon was doorgereden en ons had achter gelaten aan de grens. En daar stonden we dan… Gelukkig hadden we onze rugzakken eruit moeten halen en zijn we enkel Joris zijn trui kwijt.
We wilden dan met de lokale bus het centrum in, maar daar mochten we niet op aangezien we geen ticketje konden kopen. Juist we hadden nog geen Singaporese dollars en een bankautomaat was er ook niet. We zijn dan aan een politieagent gaan vragen of we hier ergens geld konden wisselen zodat we hier weg konden geraken. Het verdikt: het wisselkantoor is gesloten want het is Chinees nieuwjaar…
Maar dan gebeurde toch wel even het ondenkbare. De politie agent haalden wat geld uit zijn zak en gaf ons 12 dollar. Hiermee gaan jullie zeker wel in het centrum geraken en dan kan je daar geld wisselen zei hij. Wij allebei een beetje verbouwereerd bedankte de man en liepen richting de bus. Het moest even doordringen wat er juist was gebeurd. De politie u vriend geldt hier in Singapore 🙂
En zo zijn we dan inderdaad vlot in het centrum geraakt. Daar werd al snel duidelijk dat we hier in een heel andere wereld te recht waren gekomen. Grote gebouwen, veel luxe, goed geregeld verkeer en openbaar vervoer en het lijkt er op dat alles wat je maar wilt mogelijk is, zolang je genoeg geld hebt. Zo hadden ze bijvoorbeeld in een shopping mall geprobeerd om iets ala Venetië na te maken. Ze hadden een riviertje gemaakt en daar vaarden dan bootjes op en waar je een boottochtje mee kon maken. En er waren effectief mensen die dat deden!
De shopping malls pronken hier op lange straten allemaal naast elkaar en de ene nog groter dan de andere en overal zitten de dure merken. Zelfs de voetgangerstunnels onder de weg hadden op sommige plaatsen winkels. Shoppen zat er dus duidelijk niet in voor ons maar kijken is natuurlijk gratis 🙂
Laten we zeggen dat we toch wat onder de indruk waren. Het voelden zelfs wat raar aan om terug in zo’n grote moderne stad te komen. Daarnaast zijn de mensen hier wel echt vriendelijk en bieden ze je spontaan hulp aan als ze je met je rugzak zien lopen. En het wordt helemaal gemakkelijk als blijkt dat Engels hier de voertaal is.
Maar al snel stond er een bekend gezicht voor onze neus als Jamie ons kwam oppikken na zijn werk. Het was een leuk weerzien en vooral leuk om weer iemand te zien die je kent. We zijn dan samen de stad ingetrokken en hebben wat rondgelopen bij Marina bay. Vandaar heb je dan zicht op het business center met uiteraard alleen maar grote gebouwen. Maar eenmaal het donker wordt, wordt de hele stad verlicht en dan vond ik dat de stad nog meer iets hebben.
We zijn daar ook naar het dak van een hotel geweest voor een uitzicht over de stad. Het dak was verdieping 54 ofzo dus het uitzicht was dan ook echt de moeite. En onze timing kon niet beter want net als we daar stonden begonnen ze aan het vuurwerk voor het Chinees nieuwjaar.
Dat werd hier trouwens uitgebreid gevierd aangezien de Chinese populatie hier zeer goed vertegenwoordigd is. Het is hier ook een nationale feestdag waardoor er veel winkels dicht waren omdat dit een familiegebeuren is voor hen. Naast het vuurwerk waren er op verschillende plaatsen in de stad de straten mooi versierd en was er een soort van kermis. Voor de gene die geïnteresseerd zijn: het is het jaar van de haan 🙂 Maar volgens de horoscopen die er uithingen ging ik geen goed jaar te genoemd en ging ik veel geld verliezen. Pakt dat ze toch niet helemaal gelijk gaan hebben :p
Aangezien we in het weekend waren aangekomen konden we op zondag samen met Jamie de stad terug in. We zijn langs Chinatown geweest maar daar was alles nog redelijk dicht. Vervolgens zijn we dan naar gardens by the bay (soort van botanische tuin) geweest. Een van de topattracties dus het was daar echt mega druk. Maar desondanks hadden ze er toch zo een sfeer kunnen creëeren dat het niet zo druk aanvoelden.
We zijn door de dooms gelopen en daar stonden gigantisch veel planten. Maar dat was allemaal wel goed verzorgd en er was ook met verschillende levels gewerkt waardoor je ook boven de bomen kon lopen.
Tegen dat we daar buiten kwamen, begon het donker te worden en konden we de rest van “de tuin” verlicht zien. En dat was wederom de moeite. Van zaken verlichten kennen ze hier duidelijk ook iets.
De volgende dagen moest Jamie werken en die dagen hebben wij gebruikt om de stad nog wat verder te verkennen. Zo hebben we door citycenter gelopen tussen alle grote gebouwen en shopping malls. We zijn nog eens terug gegaan naar Chinatown om te zien hoe het daar is als alles terug open is. Naast de talloze typische chinese winkeltjes hadden ze er ook mega veel Chinese streetfood. Zo hebben we nog eens de lekkere dumplings kunnen eten 🙂
We zijn ook langs little India geweest. Dit was net als Chinatown een buurt waar al de Indiërs bij elkaar leven met hun eigen soort winkels en restaurants. Het voordeel is dat je daar nog goedkoop en lekker kan eten en ook nog een koopje kan doen.
We hebben toch ook een poging gedaan om de buscompagnie te vinden in de hoop Joris zijn trui terug te krijgen. Maar dit was helaas niet succesvol.
Verder hebben we er ook gebruik van gemaakt dat we op het appartement van Jamie zaten. Dit was het eerst sinds we weg waren dat we nog eens in een huiselijke sfeer zaten. Er was tijd om de was te doen en alles eens te laten verluchten. Daarnaast hadden we ruimte om ons opzoek werk en voorbereidingen te doen voor Nieuw Zeeland. En wat het helemaal af maakten was het zwembad dat bij de residentie hoorden.
Zoals je waarschijnlijk wel gemerkt hebt, hebben we echt genoten van onze laatste dagen in Azië en het op bezoek zijn bij Jamie!
Eenmaal in Auckland (Nieuw Zeeland) hopen we snel een campervan te kunnen kopen zodat we snel aan onze rondreis kunnen beginnen. We hebben al wat via internet gezocht maar het blijkt toch moeilijker dan we dachten. Dus hopelijk als we daar zijn loopt het allemaal los.
Na onze laatste voorbereiding (een accommodatie boeken) op de luchthaven te hebben gedaan, zijn we er echt klaar voor. Laat Nieuw Zeeland maar komen!!
Onze blog is met wat vertraging dan toch online geraakt aangezien internet hebben hier niet zo evident is. Het is namelijk mega duur om 3G te hebben en aan free wifi doen ze niet echt mee.
Maar ondertussen zijn we “on the road” hier in Nieuw Zeeland met onze campervan en gaat alles prima zijn gangetje. Uiteraard binnenkort meer over onze avonturen hier.
Groetjes,
Annelies en Joris
0 reacties