Hey iedereen,
Na al die maanden reizen vroegen we ons soms af of we het hoogtepunt van onze reis al niet zouden hebben bereikt? Zijn er nog plekken die ons zouden laten verbazen en verrassen? Zouden we nog op plaatsen komen die we met niets anders kunnen vergelijken? Na 10 maanden reizen begon dat moeilijker en moeilijker te worden. Tot ons vliegtuig landen op de Galapagos eilanden. Deze plek was echt anders dan alle andere plaatsen in de wereld. In de kleine 2 weken dat we er waren, kwamen we elke dag wel weer nieuwe dingen tegen en bleven de eilanden ons verbazen. Onze wereldreis had duidelijk een nieuw hoogtepunt bereikt!
Na goed aan te zijn gekomen in Ecuador zijn we op donderdag 8 juni ’s morgens vroeg naar de luchthaven in Guayaquil gegaan. En daar hebben we gedaan waar iedereen wel eens van droomt. Een vliegticket kopen en 2 uur later op het vliegtuig zitten. Yes we did it en dan nog wel met bestemming “de Galapagos eilanden”!!
Eenmaal op het vliegtuig waren we helemaal enthousiast en kon ons geluk niet op. Als we andere reizigers en internet mogen geloven zouden we op weg zijn naar een unieke plaats in de wereld. Een plaats wat je met niets anders kan vergelijken. En juist omdat het hier zo anders is, heeft Darwin eeuwen gelden er zijn evolutietheorie bedacht. De eilanden zijn allemaal ontstaan door vulkaanuitbarstingen en op sommige eilanden zijn er nog steeds actieve vulkanen. De dieren die er leven hebben zich dan ook helemaal aangepast aan de leefomstandigheden van de vulkanische eilanden. Hierdoor zijn sommige dieren zo geëvolueerd dat er nieuwe diersoorten zijn ontstaan die enkel op de Galapagos eilanden leven. De dieren komen ook heel dicht bij de mensen omdat ze niet bang zijn. Dit komt omdat ze hier niet echt vijanden kennen. Dat maakt dat je op het strand ligt de zonnen tussen de zeeleeuwen, dat vogeltjes op je arm komen zitten en dat er rustig een zeeleeuw ligt te slapen op een bankje.
Wij zijn aangekomen op het eiland Santa Cruz. Hier hebben we het Charles Darwin research center bezocht. Ze zijn hier vooral bezig met kweekprogramma’s van diersoorten die met uitsterven bedreigd zijn, zoals de reuze schildpadden. De eieren worden verzameld in de natuur en de schildpadden blijven er dan tot ze 5 jaar zijn. Op deze leeftijd zijn ze groot genoeg om niet meer opgegeten te worden door vogels. Ze worden dan terug in de wilde natuur gelaten op de plaats waar ze de eieren gevonden hebben.
We zijn ook de highlands ingetrokken om naar de plaats te gaan waar deze reuze schildpadden leven. Leuk om ze ook te kunnen zien in hun natuurlijke habitat. Zo kwamen we schildpadden tegen die rustig aan het eten waren of aan het genieten waren van een modderbadje. Het is pas als je naast zo een schildpad gaat zitten dat je pas beseft hoe groot die zijn.
Terwijl we door het kleine dorpje op Santa Cruz aan het wandelen waren kwamen we voorbij de vismarkt. En dat was een attractie op zich want de zeeleeuwen, pelikanen en zee leguanen kwamen hier om de overschotjes van de vis te krijgen. Het was echt een strijd voor een stukje vis en sommige zeeleeuwen probeerden zelfs de goede stukken vis te pikken.
Verder zijn we op Santa Cruz ook naar Tortuga bay geweest. Na een kleine wandeling kom je aan op een prachtig wit strand dat we helemaal hebben afgewandeld. Onderweg kwamen we langs de zee leguanen die rustig lagen te zonnen. En zagen we de plaatsen waar de zeeschildpadden hun eieren hadden gelegd.
Als we het strand helemaal afgewandeld hadden kwamen we bij een baai waar we konden zwemmen. Ik stond nog maar net mijn voeten in het water of ik zag al een baby haai voorbij zwemmen! Er werd ons verteld dat de haaien hier niet gevaarlijk en dat geloofden we dan maar. Goed rondkijkend zijn we dan toch maar in de zee gaan zwemmen.
Met de speedboot zijn we dan naar het eiland San Cristóbal gegaan. Een rit van 2 uur in open zee met hoge golven. Ik kon hier van genieten maar sommige mensen waren toch behoorlijk ziek op onze boot. Wel jammer voor hen want daardoor konden ze niet genieten van de dolfijnen die met de boot meezwemmen en vrolijk uit het water sprongen.
Nadat we waren aangekomen, hebben we snorkels gehuurd en zijn we gaan snorkelen bij ‘las tijerets’. Ondanks dat het water niet al te warm was zijn we toch meerdere keren lang gaan snorkelen omdat het zo een geweldige plaats was.
De baby zeeleeuwen kwamen nieuwsgierig naar ons kijken om vervolgens rustig rondjes met ons te draaien in het water. Andere kwamen dan weer spelen door over je te springen of met je mee te zwemmen. Wat een ervaring!
Maar het beste van al was dat het er vol zat met zeeschildpadden. We hadden op voorhand echt gehoopt op zeeschildpadden te kunnen zien. Dus waren we helemaal gelukkig dat er zoveel bij elkaar zaten en dat we er rustig met konden meezwemmen. We waren echt verbaast van hoeveel we konden zien door enkel te snorkelen.
Na het snorkelen zijn we dan ook doorgewandeld naar een wat meer verlaten strand. Deze wandeling hadden we wel een beetje onderschat want hier was geen mooi pad naar aangelegd. Dus daar liepen we dan met onze slippers over de lava. Na 3 kwartier klauteren kwamen we dan bij het strand dat we bijna voor ons alleen hadden. Het was ideaal om even een dutje te doen op het witte strand of een duik te maken in de zee.
Ondanks dat je hier echt veel kon zien met het snorkelen leek mij ook wel echt leuk om eens gedoken te hebben op de Galapagos eilanden. Veel lokatie om te duiken zijn hier enkel voor ervaren duikers omwille van de sterke stroming. Maar gelukkig zijn er ook plaatsen zoals ‘kicker rock’ waar je prima kan duiken als beginner.
Ik was echt benieuwt want op deze plaats zou je veel verschillende soorten haaien kunnen zien. Langs de ene kant heel cool om te zien maar toch ook een beetje eng. Ik was nog maar net onderwater of ik zag al een hammerhead shark voorbij komen. Het was minder eng dan ik dacht omdat die op een afstandje van ons zwom. En hier bleef het niet bij want nadien zagen we ook nog de Galapagos shark, white tip reed shark en de black tip shark. Bij deze kan ik dus echt wel zeggen dat ik heb gedoken met haaien. 🙂
Op San Cristóbal zaten we wel aan de juiste kant van het eiland om van de zonsondergang te kunnen genieten. En terwijl je daar zat waren de zeeleeuwen in de zee aan het spelen terwijl andere zeeleeuwen rustig naast je kwamen liggen. En het zijn deze dingen die hier zo normaal zijn en wat deze plaats speciaal maakt.
En dan was het tijd om terug naar Santa Cruz te gaan want vandaar starten onze cruise. Na lang zoeken hadden we dan een goede last minute deal kunnen maken een paar dagen geleden waardoor een cruise doen toch wat betaalbaarder werd en we er voor gegaan zijn. En dat was een van onze beste beslissing geweest. Want hierdoor kwamen we op plaatsen waar je anders niet kan komen en hebben we volgens mij pas het echte Galapagos gezien.
Met een zodiak werden we opgepikt aan de kade en terwijl de zon onderging vaarden we richting onze zeilboot. Een betere start kon niet!
Eenmaal aan boord waren we al snel overtuigd van onze keuze voor deze boot. Het was een mooi ruim zeilschip waar er op het dek plaats was op te eten maar ook om rustig te kunnen zitten. Naast het mooie schip waar we ook onze eigen kajuit hadden was de bemanning super vriendelijk en zorgden ze ervoor dat onze ervaring nog beter werd. Met een speciale dank aan de kok want het eten was echt lekker en daarnaast kregen we ook meerdere lekkere snacks tussendoor. Voor ons was het pure luxe en genieten van het begin tot het einde.
Gedurende de cruise zouden we de noord west van de Galapagos eilanden zien. Er werd verschillende eilanden aangedaan waar we dan op mochten voor een wandeling. En nadien kon er dan gesnorkeld worden. Wanneer we lange afstanden moesten afleggen werd er ’s nachts gevaren en anders overdag.
Onze eerste stop was aan het eiland Genovesa. Eenmaal aan land zaten er duizenden vogels. Totaal niet bang van ons want ze bleven rustig zitten als we voorbij kwamen gewandeld. Ik was percies in een film van national geografic beland. Je zag de vogels op hun nest zitten en in sommige nesten zaten al kuikens. Andere vogels legden gewoon hun eieren op de grond en die werden dan bewaakt door het mannetje terwijl het vrouwtje op zoek was naar eten.
Wat verder zag je dan hoe een mama haar eieren aan het verdedigen was voor een indringer. Terwijl er aan de andere kant een kuiken probeert te leren lopen. En als dit allemaal nog niet genoeg is zie je ook nog mannetjes een verleidingsdans doen.
Voor deze beelden zijn sommige mensen weken aan het filmen en ik had het allemaal even gezien op een wandeling van een uur. Hoe langer hoe meer begon ik te beseffen dat dit echt een speciale plaats is.
Maar naast het gedrag van de vogels waren er natuurlijk ook de vogels zelf om naar te kijken. Zo had je de blue footed boodies en de red footed boodies. Ik vond vooral hun gekleurde voeten leuk.
Daarnaast waren er ook vogels die een enorm grote rode zak aan hun keel hadden hangen. Het is vooral mooi als ze deze opblazen zodat je die zak goed kon zien. De vogels deden dit om de vrouwtjes te verleiden.
Het volgende eiland waar we stopten was Santiago. We werden afgezet op het zwart strand vandaar we een wandeling maakten. We kwamen een hele groep zee leguanen tegen die lagen te zonnen. Deze dieren liggen altijd bij of op elkaar voor de warmte. Maar deze keer waren er ook 2 die zich waagden aan een duikje. Eenmaal terug op het landen begonnen ze dan te spugen om al het zout uit hun lichaam te krijgen.
Wat verderop waren we dan getuigen hoe een zeeleeuw zijn territorium bewaakte. Hij klom de rotsen op en jaagden de andere weg om zo zelf een goed plaatsje te krijgen om te gaan liggen.
Na de wandeling konden we dan nog even de zee in om te snorkelen. Naast alle kleurrijke vissen waren er ook zeesterren en een zeeschildpad. En net voor dat we uit het water moesten zag ik nog een kleine haai voorbij zwemmen.
In de namiddag hebben we dan gevaren richting het eiland Isabela. We hoopten dat we zo een walvis zouden kunnen zien. En na veel geduld zagen we dan in de verte een plons. Iedereen uiteraard heel blij maar dan bleek dat het een mantelray was die uit het water sprong. Nooit gedacht dat die vissen konden springen. En al helemaal niet zo hoog en acrobatisch want ze maakten zelfs solto’s in de lucht.
En dan net voor het te donker wordt om nog iets te zien duikt er een walvis op langs onze boot. We kunnen hem voor even volgen maar helaas was het te donker om foto’s te maken.
Vrijdag 16 juni was het dan echt onze geluksdag en het hoogte punt van onze reis. We gingen in de ochtend een ritje met de zodiak maken. We hoopten om een maanvis te kunnen zien en misschien met heel veel geluk zouden we een walvis zien.
We hadden inderdaad al snel een vin van een maanvis gezien maar het lukten niet om dicht genoeg te komen om de vis zelf door het water te kunnen zien. Maar al snel werden we van deze zoektocht afgeleid omdat we in de verte een walvis zagen.
Uiteraard wij erop af maar tegen de tijd dat we in zijn buurt waren hadden we in de verte nog iets gezien wat zelfs beter was dan de walvis. Er zwom namelijk een orka!! En dit was echt speciaal aangezien je deze niet veel ziet hier.
En daar zaten we dan in onze zodiak te varen richting de orka. We konden hem eigenlijk echt al heel goed zien maar toch gingen we steeds dichter. Tot we op een bepaald moment er gewoon naast vaarden. Als ik mijn hand in het water had gestoken zou ik hem hebben kunnen aanraken. Te zot voor woorden eigenlijk want als die orka ons niet leuk vond kon die zonder veel moeite zo ons bootje laten omslaan.
Maar doordat we er zo dicht bij vaarden konden we goed zien hoe die een zeeschildpad aan het eten was. Ongelofelijk!! Woorden schieten mij te kort om goed te beschrijven wat er op dat moment door je heen gaat.
En dan was het nog niet gedaan want een beetje later zijn we er opnieuw zo dicht bij gegaan en dan is die zelfs onder onze bootje gezwommen. Deze dieren zijn echt gigantisch. Neem van mij aan dat het een paar seconde duurt voor die helemaal terug onder water is want je blijft gewoon orka zien verdwijnen in de zee!
Eenmaal terug aan boord op ons zeilschip moest iedereen even bekomen van al de adrenaline. Het heeft bij mij ook wel een tijdje geduurd voordat ik echt besefte wat ik net had gezien. Zeker de beste ervaring van onze reis maar ook van mijn leven!!!
En als je dacht dat het na deze ervaring niet meer beter kon dan zat je niet op onze lucky boot.
Na de lunch was het tijd voor te gaan snorkelen. We zaten nog maar in de zodiak op weg naar de snokelplaats of we zagen een grote mantelray voorbij zwemmen. Zo snel als we konden deden we onze snorkels aan en sprongen we in het water achter de mantelray aan. Voor veel duikers is dit iets waar ze lang naar op zoek zijn en speciaal om te zien. En wij kunnen dit gewoon even zien terwijl we aan het snorkelen zijn! Zo geweldig!!
En om het helemaal af te maken kwamen er nog pinguïns voorbij zwemmen vlak voor we uit het water moesten. Deze dieren zwemmen echt snel en kan je totaal niet bijhouden! Maar zo geweldig om ze door het water te zien zwemmen en met elkaar te zien spelen. Nog iemand die niet overtuigd is dat dit een geweldig plaats op aarde is??
Na het snorkelen maakten we dan nog een wandeling naar een uitkijkpunt over een kratermeer en een lavaveld om te bekomen van deze meer dan geweldige dag!!
De volgende dag zijn we naar het eiland Fernandina gegaan. In de voormiddag hebben we een wandeling over een lavaveld gemaakt. De lava is hier in de zee ingelopen wat zorgt voor een rif. Op het kleine stukje zand dat er is lag een mama zeeleeuw haar baby te voeden. Die baby zeeleeuwen zijn echt nog klein en vooral mega schattig.
In de namiddag zijn we dan terug naar Isabela gevaren waar we eerst aan land zijn gegaan voor een wandeling. Daar zijn we dan een reuze schildpad tegen gekomen. En van deze kan je echt zeggen dat die in het wild leeft!
Verder kwamen we dan ook voor het eerst de land leguaan tegen. Deze is veel kleurrijker dan de zeeleguaan.
Nadien zijn we nog gaan snorkelen. En ook deze keer hadden we het geluk om iets speciaal te zien. Jaja ons geluk kon echt niet op tijdens deze trip!! We zagen een zeeleguaan die onder water aan het eten was van het zeewier. En wanneer die weg zwom zag je goed dat die zijn lichaam gebruikten om te zwemmen. Dit verklaarden ook ineens waarom zijn poten niet op vinnen lijken. Hij gebruikt namelijk totaal zijn poten niet om te zwemmen maar enkel om aan land te komen en zich daar te verplaatsen.
Onze laatste dag begonnen we met een ritje in de zodiak bij de mangroves. Hier konden we kleine golden ray’s en eagle ray’s zien. Verder hebben we ook een zeeschildpad uit de mangroves gered want die was vast komen te zitten.
We hebben ook nog het schouwspel van de pinguïns aanschouwt die vissen aan het vangen waren en met elkaar aan het spelen waren.
Nadien was het tijd voor onze laatste wandeling en dit was terug over een lavaveld. Ondanks dat alles bedenkt is met lava was er toch ook leven te vinden. Zo kom je uit het niets een grote cactus tegen en dan weer wat verder is er een meer gevormd. En in een van deze meren zat een eenzame flamingo.
En dan als laatste activiteit was er nog het snorkelen. Deze keer was de zee wat wilder waardoor de zichtbaarheid minder was. Maar toch hebben we een zeepaardje kunnen zien. En dit was veel groter dan ik het verwacht. Want het beeld dat ik heb van zeepaardjes is dat die mini zijn en max een paar centimeter maar deze was zeker 15 tot 20 centimeter en had zich goed verstopt tussen het zeewier.
In de namiddag hebben we dan gevaren naar de haven van Isabela. En ondanks overal kalme zee te hebben gehad, ging het er nu echt ruig aan toe. De boot ging alle kanten op en sommige mensen zoals Joris werden dan toch een beetje zeeziek. Maar dat mocht de pret niet bedreven want tegen zonsondergang zagen we in de verte een hele groep walvissen. Ze waren jammer genoeg te ver weg om ze te kunnen zien maar we zagen wel de lucht die ze uitbliezen. Dit was ook een momentje waar we echt van genoten hebben.
Na ons laatste nachtje moesten we er dan ’s morgens vroeg uit om de de speed boot terug te nemen richting Santa Cruz om vandaar dan terug te vliegen naar het vaste land van Ecuador. Met gemengde gevoelens verlieten we deze prachtige plek. Moest het er niet zo duur zijn geweest hadden we er zeker langer gebleven.
Veel woorden zijn er niet meer nodig denk ik om te weten dat dit een van de hoogtepunten van onze wereldreis is.
Gelukkige groetjes,
Annelies en Joris
0 reacties