El fin del mundo

Ola,

Ondertussen zijn we al 5 maanden getrouwd. Na lang nagenoten te hebben van onze trouwen was het aftellen naar onze huwelijksreis dan toch begonnen. Voor deze gelegenheid vonden we dat een speciale bestemming wel aan de orde was. Lang hebben we er niet over moeten nadenken. Vanboven op onze bucketlist stond Patagonië en zo was de beslissing snel gemaakt. 🙂

Donderdag (31 oktober) was het dan zover. Met onze rugzak vol warme kleren en kampeer gerief vertrokken we naar Zaventem voor onze lang vliegreis. We zijn ineens helemaal doorgereisd tot in Ushuaia (Argentinië). Na 33 uur en 2 overstappen later stonden we dan aan het einde van de wereld. El fin del mundo: ik had er veel over gelezen op voorhand en was dus heel benieuwt naar hoe het daar ging zijn. Door de ruige omgeving, de sterke wind en huisje in van die afgeleefde staat maakten dat ik het gevoel kreeg inderdaad op het einde van de wereld te staan. Mijn gevoel werd dan ook helemaal compleet bij het idee dat Antarctica nog maar 1000 km van ons vandaan ligt. Moesten de cruiseschepen niet zo extreem duur zijn, hadden we al lang op een boot gestapt naar daar. Maar helaas zal dat voor een andere keer zijn als we de lotto hebben gewonnen ofzo.

Des al niet te min staan we hier ook wel aan het begin van een mooie reis door Patagonië. Al mijn verwachtingen werden al ingelost door alleen maar naar het hotel te rijden. Dus ik ben er zeker van dat we een geweldige reis gaan hebben met indrukwekkende natuur waar we prachtige wandelingen gaan kunnen maken.

We waren ineens al goed begonnen aan onze reis want als de taxi ons afzetten aan het hotel, kwamen we er pas achter hoe fancy het was. We vonden dat het eerste hotel wel wat meer mocht zijn aangezien het voor onze huwelijksreis is. En dat was duidelijk gelukt! Een prachtige zicht vanaf het hotel op Ushuaia en het beagle kanaal, een grote kamer en Spa faciliteiten (meer dus dan een zwembad wat wij dachten 😛).

De volgende ochtend waren we al vroeg wakker door onze jetlag. Op zich geen probleem want er was genoeg te doen hier om ons een hele dag zoet te houden. Eerste moesten we nog wat praktische zaken regelen zoals bustickets en onze boot tour op het beagle kanaal. Maar nadien was er tijd om uitgebreid Ushuaia te gaan verkennen, foto’s te maken en kennis te maken met de stevige wind van Patagonië.

Omdat er in het dorp zelf niet zo heel veel te beleven viel, hebben we besloten om naar uitkijkpunt van een gletsjer te wandelen. Eenmaal boven bleek dat het uitkijkpunt nog meer dan een uur wandelen was. Hier was duidelijk het begin van een skipiste in de winter. Helaas hadden we niet meer genoeg tijd om verder te wandelen aangezien we optijd terug in de haven moesten zijn voor onze boot tour. Maar er was wel een gezellig theehuisje waar we dan iets zijn gaan drinken voor we terug naar beneden moesten.

Voor de boot tour op het beagle kanaal hebben we gekozen om met een kleine boot mee te gaan. Aan boord hadden we een gids die ons goede uitleg gaf. En soms is het pas dat als je er op attent wordt gemaakt dat je dingen gaat beseffen. Zoals de noorder wind hier lekker warm is en het juist de zuider wind is die het extreem koud maakt aangezien die recht van Antarctica komt.

We zijn tot aan de vuurtoren gevaren die boten waarschuwt dat er vanaf dat punt verschillende eilandjes zijn waar ze voor moeten oppassen. Op verschillende van deze eiland liggen zeeleeuwen en maken vogels hun nesten.

Een van de eilandjes was isla H. Hier mochten we aan land voor een wandeling. Vanaf hier hadden we prachtige uitzichten. Afhankelijk naar waar je keek had je een ander uitzicht. Zo had je een mooi zicht op Ushuaia. Maar langs de andere kant zag je eilandjes met daarachter het vaste land van Chili met besneeuwde bergtoppen. Ongelofelijk mooi!!

Na helemaal uit gewaaid te zijn geweest, zijn we terug naar ons hotel gegaan om daar te gaan genieten van de Spa. We hebben er echt van genoten om eens in een fancy hotel te slapen voordat we de komende weken gaan slapen in onze tent of ons busje dat we gaan huren. Maar later meer daarover.

Gisteren (3 november) zijn we dan met een collectivo naar het nationaal park ‘Tierra del fuego’ gegaan. Ook hier hebben we een mooie lange wandeling gemaakt. Prima voorbereiding voor onze trekking naar Torres del paine binnen enkele dagen. We werden door de collectivo gedropt aan het meest zuidelijke postkantoor ter wereld. Vanaf hier kon je ook effectief kaartjes versturen of je paspoort laten afstempelen maar wegens plaats gebrek in ons paspoort hebben we dat maar niet laten doen.

Tijdens deze wandeling hebben we al kennis kunnen maken met het weer in Patagonië. Het ene moment is het mega koud omdat er een sterke wind opzet, dan schijnt de zon en is er geen wind meer waardoor het weer veel te warm is. Dan zet er een stevige regenbui op, maar tegen dat je alles aan hebt om de regen te trotseren schijnt de zon al weer. Ongelofelijk hoe snel het weer hier kan keren en je 4 seizoenen in je dag hebt gehad. En ik maar kleren aan en uit doen. Dit is waarschijnlijk de eerste keer van nog vele keren die gaan volgen.

Tijdens de wandeling hebben we niet alleen langs de kust gelopen, maar ook stukken door het bos. De bomen groeien hier tot tegen de zee. Niet overal is er een strandje en als ze dat al hebben is het een keienstrand. Of op sommige plaatsen hadden ze ook een mooi groen grasveldje. Een totaal andere beleving van langs de zee wandelen dan dat wij gewoon waren. Maar het liet ons ook wel terug denken aan wandelingen die we in Nieuw-Zeeland hebben gemaakt, waar we een gelijkaardig gevoel hadden.

Na lang wandelen bereikten we uiteindelijk het eindpunt van onze wandeling. Hier liep de weg letterlijk ten einde. Voor ons alleen nog maar zee en wat eilandjes. Ja, ook hiervan krijg je echt het einde van de wereld gevoel. En al helemaal als de bordjes zeggen dat je meer dan 17 000 km verwijderd bent van Alaska.

Moe maar voldaan pikten de collectivo ons daar terug op. Eenmaal terug in Ushuaia hebben we snel nog iets gegeten om nadien nog een zwemmeke te kunnen gaan doen in ons hotel. Kwestie van optimaal gebruik te maken van de Spa. Vervolgens moesten we nog inpakken want ‘s morgens moeten we vroeg opstaan. Om 6 uur vertrekt de bus voor onze lange reis naar Puerto Natales.

Deze lange busreis ging van Ushuaia helemaal tot in Puerto Natales met 2 tussenstops en de grensovergang van Argentinië naar Chili. Alles is vlot verlopen en onderweg hebben we kunnen genieten van mooie uitzichten. Ik was vooral onder de indruk van hoe verlaten het was. Uren reden we door gebieden waar niks was. Alleen uitgestrekte landschappen met heuvels en schapen. Af en toe zag je een flamingo of een lama, dook de zee even op of moest je de ferry nemen om je reis verder te kunnen zetten. Want in het deel van Chili waar we nu zitten, bestaat het land uit allemaal eiland waardoor de ferry een must is op je weg.

Na een lange dag reizen kwamen we uiteindelijk aan in Puerto Natales. Vanaf hier vertrekken we morgen (5 november) op een 5-daagse trekkingen in het nationale park Torres del paine. We gaan deze trekking op onszelf maken dus we moeten zien dat we al ons kampeer gerief, eten enz bij hebben. Hopelijk regent het niet te veel en kan onze tent de sterke wind hier aan.

Groetjes,
Annelies en Joris