Hey allemaal,
Een half jaar onderweg, al 12 landen doorkruist en nog geen seconde spijt gehad van onze beslissing om de wereld rond te trekken. We have the time of our life!!
Terwijl de maanden voorbij vliegen, hebben we het kunnen maken tot de andere kant van de wereld, namelijk Nieuw Zeeland! Dit is het verste dat we kunnen gaan voor we terug dichter bij huis komen. En wat voor een prachtig land is dit!! We hebben duidelijk een nieuwe nummer 1 op de lijst van favoriete landen. De natuur is hier gewoon adembenemend. Je ziet gewoon het landschap veranderen terwijl je rond rijdt. Ze hebben gewoon de hele wereld hier op 2 eiland samen gebracht. Zo rij je de ene keer langs de ruige zee om vervolgens glaciers te zien, dan bergpassen te rijden zoals we die kennen vanuit de Alpen, dan zit je percies in de woestijn om vervolgens op een gigantisch meer te botsen waar je uit kijkt op de hoogste berg van Nieuw Zeeland namelijk Mount Cook. En als je denkt dan alles gezien te hebben, maak je een wandeling door één van de vele nationale parken en kom je op stranden die je helemaal voor je alleen hebt. Mooi goudgele stranden met een helder blauwe zee. Jawel ze hebben het hier allemaal. En dan vergeet ik nog te vertellen dat er hier 2 aardplaten tegen elkaar wrijven wat voor een vulkanisch gebied zorgt. Waardoor je dus ook langs kratermeren rijd, gysers ziet spuiten en gewoon onderweg kan stoppen om in een rivier te zwemmen waar een stroom van warm en koud water samen komt. Iedereen vind hier wel een geschikte temperatuur om in de rivier te dobberen en dat allemaal in het midden van de natuur al dan niet in de regen. Want ook het weer veranderd hier soms zo snel als het landschap. Maar gelukkig hebben wij tot nu toe vooral stralende zon en straal blauwe hemel
Gelukkig maar want het busje waar we mee rond trekken is groot genoeg om in te slapen en bangelijk om ons van punt a naar punt b te brengen maar als het regent is het wel krap.
Na een zoektocht van een week om er eentje te kopen, zijn we op de automarkt Mike tegen gekomen. Hij werkt voor een verhuur bedrijf van busjes. Via hen hebben we dan een goede deal kunnen doen om een busje te huren. En zijn we daar maar voor gegaan. Want het werd tijd dat ons avontuur kon beginnen hier en we wilden er geen tijd meer met verliezen aangezien we onze vlucht om naar Peru te gaan al hadden verlaat om hier wat meer tijd te hebben.
En blij dat we waren met ons busje en eindelijk konden vertrekken uit Auckland. Want door onze zoektocht hebben we daar toch bijna een week vast gezeten en dat zorgde ook voor de nodige zorgen in verband met accommodatie aangezien het dat weekend een verlengd weekend was met een paar grote concerten en een belangrijk sportevenement. Met andere woorden alles was vol geboekt en wij konden elke nacht van hostel wisselen. En aangezien de vraag groter was dan het aanbod stegen de prijzen gelijk zot. En als je dan ook nog eens uit Azië komt weet je niet wat je hoort.
Als je al overtuigd was om naar hier te komen door het eerste stuk te lezen, zorg dan maar dat je flink wat geld op je rekening hebt staan wat alles is hier duurder dan thuis. Maar gelukkig is ons busje self contained (wat wilt zeggen dat we ons afvalwater kunnen opvangen en een soort van wc hebben ook al wordt die niet gebruikt) waardoor we vrij mogen kamperen en dus een hoop geld kunnen sparen aan accomodaties.
Dat vrij kamperen hadden we ons wel romantischer voorgesteld dan het was. Want blijkbaar zijn er een hoop regels en kan je niet overal zomaar gaan staan. En daarnaast is het meeste land hier ook privé waardoor je daar uiteraard niet mag slapen. Maar ondertussen hebben we een manier gevonden om toch op mooie plekjes te staan en min of meer ons aan de regels te houden.
Ons busje is zo ingedeeld dat we een bed hebben om in te slapen en daar onder is er een bak gemaakt die je er kan uittrekken waar dan een het vuurtje en wasbak in zit.
Als we onze rugzakken goed opzij zetten kunnen we in onze bus ook nog een klein tafeltje zetten waar we dan op kunnen koken of eten als het regent.
En misschien hebben sommige al wel de bedenking gemaakt maar we hebben dus geen douche of wc. Lang leve de openbare douche aan de kust of een heerlijke ochtend zwem in een meer. En als de nood het hoogst is kunnen we ook wel naast onze auto douchen een soort van douche nemen.
En hiermee toeren wij het land rond. De eerste 2 weken hebben we op het noorder eiland doorgebracht. We zijn eerst helemaal naar het meest noordelijke puntje gereden. De weg er naartoe was gewoonweg zalig. Mooi weer, zo goed als heel de tijd langs de kust kunnen rijden en dus op gepaste tijden een duikje kunnen nemen in de zee. En hier hebben ze goede golven wat het extra leuk maakt. Onderweg zijn we nog gestopt bij de ‘bay of Islands’. Daar zijn we er ook achter gekomen dat activiteiten een heel pak duurder zijn waardoor we die maar links hebben laten liggen en door zijn gereden. Onze volgende stop was dan bij de zandduinen om te gaan zandboarden. De duinen waren best hoog en mooi. Maar er stond ook een goede wind wat maakte dat we onze ogen niet goed konden open houden en in no time helemaal onder het zand hingen. Terwijl we naar boven wandelde snijd het zand in ons gezicht maar dat kon de pret van het zandboarden niet bederven. Waardoor we meerdere keren naar boven zijn gewandeld.
Eenmaal op het meest noordelijke punt konden we duidelijk zien hoe de Tasman zee en de pacific ocean tegen elkaar botsten. En daar ben ik voor het eerst stil geworden van de natuurlijke schoonheid die Nieuw Zeeland te bieden heeft.
Nadien zijn we door gereisd naar de Coromando. Dit gaf ons weer een scenis route (zoals ze dat hier noemen) langs de kust. Daar zijn we onderanderen gestopt bij de hot water beach. Hier moest je op een bepaalde plaats op het strand een put graven in het zand en dan stroomden er warm water in waardoor je je eigen hot pool creëerden op het strand. Zalig gewoon!!
We hebben nadien nog een wandeling gemaakt naar een strand dat enkel te voet bereikbaar was. Hier hebben we voor het eerst kennis gemaakt met de wandelpaden van Nieuw Zeeland en die zijn hier meer dan in orde en goed onderhouden. Ook alle wandelingen staan hier goed aangegeven.
Zo hebben we ook een wandeling gemaakt naar een bron. Eenmaal daar bleek het een grote bron te zijn waar 4500000 liter water per uur naar boven kwam. Ongelofelijk!!
Onze route werd dan verder gezet richting Rotorua. De plaats om gysers en bubbelende modderpoelen te zien en dat allemaal met een heerlijke zwavel geur. Wij zijn daar naar het park geweest waar je langs de brubbelende modderpoelen loopt en langs een meer waar de stoom van af kwam omdat het water er kookte.
We wilden ook graag de gyser zien en daarvoor hebben we een wandeling gemaakt in “the red Woods” om naar een uitkijkpunt te gaan. Vandaar konden we dan de gyser gratis zien. Want normaal moet je inkom betalen om in dat park binnen te mogen. Lang leve de uitkijkpunten. Want ondanks dat we er ver vanaf stonden konden we de gyser toch echt goed zien spuiten en deze bleef ook lang en hoog spuiten. Wederom indrukwekkend!!
Om toch een van de geothermische parken te hebben gezien. Hebben we er voor gekozen om Wai-O-Tapu Thermal Wonderland te doen. Ik vond het wel de moeite. Vooral de kratermeren en poelen die speciale kleuren hadden gekregen door de zwavel en de kleur veranderde dan ook nog eens naar gelang het weer.
Nadien zijn we naar hot springs geweest waar de zwembaden elke dag opnieuw met vers warm water worden gevuld aangezien de bron vlak bij lag.
Het was daar echt heerlijk genieten en nog met een prachtig zicht. We zijn op hun camping blijven slapen waardoor we de volgende ochtend nog een ochtend zwem konden doen.
Die ochtend was het weer wel totaal omgeslagen en was het opstaan in de regen. Zolang we in die hot pools zaten was dat allemaal geen probleem. Maar nadien was dat wel wat minder.
We zijn dan eerst nog naar de gyser van Wai-O-Tapu gaan kijken. Want dat zat nog mee in ons ticket. Elke ochtend kappen ze daar wat zeepsop in de gyser waardoor die eptureerd. Ik vond het een beetje commercieel en het was niet echt helemaal natuurlijk maar voor de rest was het wel mooi om de gyser in actie te zien.
Vandaar uit werd onze tocht dan verder gezet richting Taupo. Daar had je het grootste meer van Nieuw Zeeland. Maar het bleef regenen en we hadden niet echt veel zin om in de regenen te gaan wandelen. Dus we zijn daar enkel gestopt bij een waterval en zijn gaan zwemmen in een rivier waar het warm en koud water weer bij elkaar kwamen. En daar liepen we dan met ons zwemgerief aan door de regen naar de rivier.
We wilden daar ook graag de ‘Tongariro Alpine Crossing’ doen. Dat zou een van de mooiste dagwandelingen zijn. Maar door het slechte weer waren de omstandigheden te slecht om te wandelen.
Het slechte weer heeft ons dan laten beslissen om ineens door te rijden naar Wellington om daar de ferry te nemen naar het zuid eiland in de hoop dat het daar terug mooi weer is. En dat maakt ook dat we wat meer tijd hebben op het zuid eiland wat ons geen slecht plan leek aangezien iedereen zegt dat het daar nog mooier is dan op het noorder eiland.
In Wellington zelf hebben we dan een wandeling gemaakt langs het strand aangezien het even gestopt was met regenen. En daar hebben we dan onze eerste zeeleeuwen gezien. Die zaten rustig te “zonnen” op de rotsen.
Verder zijn we nog naar het uitkijkpunt op Mount Victoria geweest maar door de mist konden we jammer genoeg niets zien.
Rond 5 uur vertrok dan de ferry. Door de mist konden we amper iets zien. Maar gelukkig trok de mist wat op als we bijna bij Picton (stadje waar de ferry aankomt op het zuider eiland) kwamen en konden we nog iets zien. Want daar was het wel echt mooi met de zon die onder ging en de ferry die tussen alle kleine eilandjes vaarden.
Eenmaal in Picton zijn we nog wat verder gereden om daar dan op een free camping spot te kunnen slapen. ’s Morgens zijn we er dan weg gejaagd omdat we ons er bij hadden gezet ook al stond de plaats eigenlijk al vol. En zo begon ons avontuur op het zuider eiland wat vroeger op de dag dan gepland maar wel met mooi weer. 🙂
Momenteel zitten we al 3 weken op het zuider eiland. Maar om onze blog niet te lang te maken gaan we onze avonturen van daar in een nieuwe blog zetten.
We hopen dat jullie die snel gaan kunnen lezen. Maar het zal ook wat afhangen van het internet. Dat is hier duidelijk minder toegankelijk is dan dat we tot nu toe gewend zijn. We hebben uiteindelijk geen sim kaart gekocht omdat 4G hier belachelijk duur is en jammer genoeg vind je niet veel gratis WiFi, of zit er een limiet op het gebruik. Maar gelukkig is er hier MC Donalds die gratis ongelimiteerde WiFi heeft. Maar laten we zeggen dat we ons best doen om onze avonturen snel te vervolgen.
Groetjes vanuit een prachtige plek op aarde,
Annelies en Joris
0 reacties