Hallo iedereen,
Ondertussen zit ons avontuur in China er op en zijn we helemaal klaar voor Nepal en de Himalaya.
We hebben een leuke en rustige 10 dagen in Peking gehad. Omdat we zoveel tijd hadden, konden we rustig alle bezienswaardigheden bekijken zonder ons te moeten haasten. Wat meer dan welkom was na al het rondtrekken van de afgelopen maand. We hebben ook een paar dagen regen gehad en op die dagen hebben we dan een rustdag ingelast en onze trip naar Nepal verder voorbereidt.
Ze hebben hier veel parken in de stad. Maar de parken zijn anders dan bij ons. Je moet bijna overal inkom betalen (prijzen variëren sterk per park) en dan kan je er in rondwandelen. De meeste zijn heel groot en er staan ook allemaal tempels in de parken. Afhankelijk van welk inkom ticket je koopt, kan je dan ook die tempels bezoeken.
De parken leven en er is veel te doen. Je ziet mensen samenkomen om te dansen of te zingen. Vooral het dansen is erg in trek. Maar verder zie je ook mensen badminton spelen, vissen en taitshi doen. Het park is hier duidelijk een plek om tot rust te komen in deze drukke stad.
Wij hebben verschillende parken bezocht. Waarvan een paar zeer grote met veel tempels in zoals het summer palace en de tempel of heaven.
Het summer palace was mega groot. Wij hebben daar 3 uur in rond gewandeld en we hadden misschien nog niet de helft gezien. Ze hadden daar ook een grote vijver en daar zag het zwart van het volk maar eenmaal je verder wandelde was het veel rustiger.
Daarnaast hebben we ook nog een paar kleinere parken gedaan. Het is vooral daar dat je de mensen ziet dansen.
Verder hebben we ook de verboden stad bezocht, daar hebben we wel wat geluk gehad want er worden “maar” 85 000 tickets verkocht per dag en vlak achter ons werden de rijen aan de kassa afgesloten. De boodschap is dus om vroeg te komen zodat je een ticket hebt. Wij waren aan de kassa om kwart na 9. Dat wil zeggen dat op een goed uur alle tickets uitverkocht waren.
De verboden stad was veel groter dan ik had verwacht. Je kon er blijven lopen en elke keer kwamen er weer een nieuw gangetjes en steegjes. Na 6 uur er te hebben rondgelopen deden onze voeten nogal pijn en hadden we het grootste deel ook wel gezien.
Ik had de vorige keren verteld over de schopping malls en die zijn hier dus allemaal gigantisch.
Ook de markets zoals de silk market zijn enorme gebouwen waar 6 tot 7 verdiepingen in zitten. Wijnegem schopping center is er niets tegenover.
De silk markt is dus een schopping mall maar dan alleen maar met winkels om af te bieden. Alles staat wel geprijsd maar veel te duur en als je zegt dat het te veel is vragen ze wat jouw prijs is en dan begint het spelletje van afdingen. Ik moet zeggen dat Joris daar wel goed in is en heeft dan ook schoenen gekocht aan een mooie prijs.
Je hebt zo van die verschillende markets. Afhankelijk van waar je gaat wordt je veel meer aangesproken om zaken te kopen dan bij de andere. Maar als je duidelijk nee zegt dan laten ze je wel gerust wat aangenaam is.
Wij hebben ook het olympisch dorp bezocht. Ze hebben daar in de tijd zeer grote stations gebouwd die in de avond mooi verlicht werden.
Alles werd er nog goed onderhouden en er liepen ook nog veel mensen rond. Vooral in het park dat er speciaal voor aangelegd was zag je heel veel lopers.
Ondanks dat het dus geen verlaten plaats is en dat de spelen de stad voor een groot stuk hebben opgewaardeerd vroeg ik mij toch af hoe het mogelijk was om in het midden van een stad zo een inmens complex neer te zetten. Ik vrees dat dat de slechte kant van de spelen is en dat wijken zoals de Hutongs hiervoor hebben moeten wijken wat jammer is.
Het beste van ons trip in China hebben we voor het laast gehouden en dat was de Chinese muur!! Eindelijk heb ik op de Chinese muur gestaan. Ik zeg al heel lang (vanaf ik kleuter was) dat ik erop wilde staan en nu was het zover. 🙂
Na 3 uur rijden met de bus kwamen we aan in Jinshanling. We moesten nog een klein stukje wandelen en dan kwamen we op de Chinese muur. En daar sta je dan op één van de 7 wereldwonderen. Moeilijk te vatten eigenlijk.
We hadden gelukkig geluk met het weer want de zon scheen en het was zeer helder waardoor we ver kon kijken. Hierdoor had je een prachtig zicht over de muur. Ik heb mij toch een paar keer afgevraagd hoe ze die gebouwd hebben. Want de muur loopt recht door de bergen en over de bergkammen heen. Op sommige plaatsen was het een hele stijle klim omdat de muur recht de bergwand op ging. Op sommige plaatsen hadden de trappen dan ook grote treden. De volgende treden kwam dan bijna tot aan je knie.
Wij hadden een wandeling van 6 km over de muur. We hebben gewandeld van Jinshanling tot Simatai west. Het eerste deel van de muur waar wij over wandelde was gerestoreerd en het andere deel was nog autentiek. Vooral het autentieke deel was knap om te zien vond ik. Daar waren stukken muur afgebrokkeld en was de grond verbrokkeld. We kregen 3 uur en half voor onze wandeling en dan vertrok de bus. Op zich meer dan genoeg tijd voor die afstand maar overal blijf je staan voor het uitzicht en om te genieten. De tijd is dan snel om en naar mijn gevoel ben ik maar een halfuurtje op de muur geweest. Het is moeilijk onder woorden te brengen wat het is om daar te staan. Het was een ongelofelijk ervaring! Het hoogtepunt van mijn reis tot nu toe.
Laat ik ook nog iets zeggen over de rest van de ervaring van de golden week. Het was duidelijk dat veel Chinezen van het platteland naar Beijing kwamen voor vakantie. En hierbij moeten veel mensen gezeten hebben die het niet gewoon waren om westerlingen te zien want er werd naar ons vaak gewezen en gestaard. Zeker door kinderen en oudere mensen. Zo werden er vaak ook “stiekem” foto’s van ons genomen en dan hoorde je ze altijd giegelen. Of nog beter ze vroegen of ze met ons op de foto mochten.
Verder was het echt druk op veel plaatsen en op sommige momenten had ik het er wel helemaal mee gehad. Altijd dat geduw en getrek. Mensen die te pas en te onpas ineens stil blijven staan midden in de doorgang of kei traag wandelen omdat ze op hun gsm bezig waren.
Een rustig plaatsje opzoeken was echt een moeilijke opgave vaak. Gelukkig zaten we de laatste 5 dagen in de zelfde hostel en hebben we daar wel wat rust gevonden. Want door onze misgelopen boeking hebben we een paar dagen achter elkaar elke dag van hostel moeten veranderen en dat is ook vermoeiend.
Het verkeer is ook heel druk en ondanks dat er verkeersregels zijn doet iedereen maar wat en wordt er niet zo nauw omgegaan met de verkeerslichten. Er zijn veel fietsers en brommers en die tuteren de hele tijd om langs te kunnen.
Wij hebben voor een dag een ebike gehuurd en dan hebben we aan de lijve ondervonden hoe het is om deel te nemen aan het verkeer. Het is echt zigzaggen tussen alles en iedereen door. Maar het was wel een leuke manier om de stad te zien want je komt snel op veel verschillende plaatsen. Zo hebben we al “fietsend” onze laatse dag in Peking doorgebracht.
Na de strenge en zeer nauwkeurige controles (groot verschil met als we het land binnen kwamen met de trein) op de luchthaven zijn we onderweg naar Nepal. Klaar voor een nieuw avontuur en een nieuwe cultuur.
Tot in Nepal,
Annelies en Joris
0 reacties